RPG <3

Paweł

Użytkownik

Dołączył: 2017-10-26

Liczba postów: 48

Dungeon World

Kolejny poderek od dawna będący na mojej liście. Straszne lubię Adam Koebela i wiele spodziewam się po tej grze.

Podręcznik jest napisany mocno "hajpowym" stylem, niczym przemowa dowódcy przed pójściem na bitwę.

Podstawy mechaniki są bardzo proste- dedekowy podział klas, dedekowy podział statystyk, maksymalna wartość to 18, a maksymalny modyfikator to +3. Testy rzuca się 2k6 + modyfikator z cechy, a efekty zależne są od wyników. Na 10+ jest czysty sukces, na 9-7 jest sukces z konsekwencjami, na 6- jest porażka i +1 XP. Ekwipunek służy głownie opisie akcji i ich konsekwencji. Mamy też HP i DMG (stopnie obrażeń wahają sie od k4- obtarcia, do k10- śmiertelne dla większości). Fajne są obrażenia od grupy- rzucasz tyle kości ilu wrogów, ale typ kości zależy od najlepszego źródła obrażeń (czyli 3 gobosy bijące k4 i ork blademaster z k10 obrażeń zadają best z 4k10 dmg)Zasady czasami każą dodawać lub odejmować kości od dmg, mamy też best and worst, czyli rzuć x i wybierz najlepszy bądź najgorszy wynik. Są też różnego rodzaju upośledzenia (debilities)- po jednym na każdą cechę. Dają -1 modyfikator, nie stackują się i trwają zależnie od fikcji w świecie gry.

Paweł

Użytkownik

Dołączył: 2017-10-26

Liczba postów: 48

Odp: Dungeon World

Bonds- każdy z graczy przy tworzeniu postaci opisuje jedną lub więcej więzi z innymi graczami. Na koniec sesji, jeśli więź się rozwiązała dostaje się za to xp i można stworzyć nową więź. Brzmi dziwnie jak tak mało o tym napiszę, ale to prosta i imo fajna story-driven mechanika.

Hirelings- fajna mechanika popleczników. Wynajmujesz określonego typa, np. trackera i on daje ci jedną bądź dwie opcje do wykorzystania. Taki zakres obowiązków w umowie o pracę. Opcje które oferują poplecznicy fajnie wypełniają luki w drużynie. Bardzo duży plus za ten mechanizm.

Playbooki- bardzo ważne!! Dungeon World ma ten sam mechanizm co Blades in the Dark, mianowicie nie ma klasycznych kart postaci, są playbooki. Jest to karta postaci zawierająca wszelkie informacje odnośnie ścieżki rozwoju, podstawowe bondy dla danych klas postaci, itd. Oznacza to, że nie ma zaglądania przez ramię do poderka i wybieranie umiejek i talentów, bo wszystko jest na karcie. Karty do 5e z których korzystaliśmy spełniają podobną funkcję. Jest to imo naturalny etap rozwoju kart postaci systemów opartych na klasach i bardzo mie się to podoba.

Moves- ciągle się przewija ten termin. Jeszcze się dobze nie wgryzłem, ale w DW nie ma akcji jako takich klocków z których buduje się swoją turę. Zamiast tego mamy trochę szersze pojęcie (w sumie jak w Blejdsach). Wybierasz move który będziesz wykonywać, są basic i special. Te ruchy obejmują całkiem oczywiste rzeczy jak np. hack and slash, czyli po prostu walka melee, albo volley, czyli walka na dystans, ale także spejalne ruchy zależne od klasy postaci! (różne rodzaje barbarzyńskich wpierdoli czy złodziejskich technik przenoszenia własności)! Dlaczego jest to szersze niż pojęcie akcji w dnd? Ze względu na to jak jest wykonywany rzut, bo wciąż mamy mechanikę konsekwencji. Na 9-7 masz sukces z konsekwencją i zależnie od ruchu masz do wyboru różne negatywne efekty, jak np. zmniejszenie efektu, bądź pogorszenie pozycji.

Trochę mnie to skłania do rozmyślań nad gradacją wykorzystania systemu konsekwencji w mechanice walki. Po lewej stronie mamy OHETa, FUPLe, FUNTy i inne, gdzie trzaskamy dużo akcji na walkę, ale co chwilę średnie i kiepskie wyniki dorzucają nam zmienne. Gdzieś tam blisko byłby też Conan, ale raczej jako wariacja, bo efekty drobne, ale rzadziej. Na drugim końcu spektrum mamy Blejdsy, gdzie od rzutu i jego wyników zależy bardzo duża ilość faktów. To nie jest już tylko x na kości, ale idzie za tym gruba fabularna zmiana. Dungeon World jest imo pośrodku.

Wiadomość dodana po 23 h 16 min 18 s:
Klasy postaci- oh boy. Jest tu coś co mnie niesamowicie zaskoczyło, mianowicie zajebistość. Widać, że bardzo dużo czasu poświęcono na wyszczególnienie elementów charakterystycznych dla danej klasy i uczynienie z nich mocnego mechanicznego i fabularnego akcentu. To sprawia, że każda z klas jest ekscytująca z innego powodu. Dla przykładu, jako paladyn możesz złożyć przysięgę idąc na misję. Przysięgasz zrobić rzecz x (np. zabiję Czarnoksiężnika, ciemiężyciela tych ziem) i dostajesz dwa boony do wyboru spośród całkiem sporej listy (np. odporność na rany zadane ostrzami! i wolność od snu, głodu i pragnienia). Następnie mg określa co jakie wartości muszą być przestrzegane podczas obowiązywania przysięgi (np. honor, albo prawda), których nieprzestrzeganie łamie przysięgę. NIKT INNY nie ma dostępu do tej mechaniki. Hunter ma zwierzaka i ten zwierzak ma trzy cechy: Ferocity, Cunning i Instinct i wartość tych stat dodaje się do różnych akcji łowcy jeśli współpracuje ze swoim companionem (i on się do tego nadaje). Np. atakując ten sam cel co twój zwierz dodajesz ferocity, jak trackujesz dodajesz cunning, itd. 
Czym to się różni od designów z innych systemów zawierających klasy postaci? Imo mechaniki których używają poszczególne klasy są bardziej wyjątkowe. Owszem, korzystają z głównego core mechaniki, ale są odważniejsze w designie. Aż tak bardzo się to nie różni od designu klas w np. dnd, ale wydaje mi się, że w dedeczkach ten design jest bliższy tego corea, w sensie jest mniej mechaniki wykraczającej poza podstawę, a dużo więcej zależy od flavoura.
Od razu nasuwają mi się minusy designu klas w DW, mianowicie trudność w robieniu materiałów homebrew (bo skoro wykraczasz poza core robiąc kolejne warstwy mechaniki, to możesz łatwo rozwalić balans albo stworzyć mechanizmy które zgrzytną w zetknięciu z mechaniką czegoś co ci teraz nie przychodzi do głowy), oraz wyższy learning curve (trudniejsze zrozumienie tego jak ma działać dana klasa postaci).

Nie wiem czemu, ale design klas postaci w DW przypomina mi ten z WOWa z ery TBC.

Paweł

Użytkownik

Dołączył: 2017-10-26

Liczba postów: 48

Odp: Dungeon World

GMing Dungeon World- rozdział o tym jak prowadzić grę jest mocno nieklasyczny. MG otrzymuje listę zasad którymi powinien się kierować prowadząc grę (principles) a także listę własnych ruchów i podpowiedzi kiedy ich używać. Listę ruchów typowych dla dungeona i po co one i kiedy stosować.
Potem następuje rozdział o tym jak poprowadzić pierwszą sesję (btw., minimum preparation). Przed drugą i każdą kolejną sesją MG powinien przygotowywać tzw. Fronts. Jest to bardzo poukładany sposób na tworzenie scenariusza w postaci zahaczek? sił sprawczych? Wygląda to bardzo ciekawie, ale…
Mimo, że zostało jeszcze sporo do przeczytania, to DW jawi się jako system o nowatorskiej metodzie prowadzenia i grania. Wszystko wygląda świetnie w opisach i na papierze, ale takich rzeczy nie osiąga się na pierwszej sesji. Zawsze rodzą się pytania, czy warto? Czy warto wspólnym wysiłkiem nauczyć się grać w taką grę? Czy zysk w postaci zabawy rzeczywiście jest tak dużej jakości?

Poza tym, póki co nie widzę tu żadnego settingu i obawiam się, że go nie będzie. Sposób tworzenia bg, scenariuszy i samo granie, bardzo duży nacisk kładzie na łowienie informacji i budowanie wokół nich świata, co skłania mnie do wniosków, że DW to po prostu jeden wielki toolkit do gry w nowatorski sposób. Są narzędzie i może półprodukty, ale skończonego produktu w postaci tekstu obrazującego realia gry tu zapewne nie znajdę.

Paweł

Użytkownik

Dołączył: 2017-10-26

Liczba postów: 48

Odp: Dungeon World

Steadings- mechanika tworzenia wszelakich osad oparta jest na tagach. Tagi są wylistowane i siedliska o typowej wielkości mają przypisane typowe tagi z listy. Całość jest logiczna, ale też mocno nudnawa. Sam opisując miasta instynktowanie opisuję je informacjami które w tych typach tagów się znajdują, po co mam więc zaglądać do tych list i się do nich stosować? Czy ma to aż takie znaczenie? Trochę zajeżdża mi to nadmierną gamifikacją mapy i lokacji na niej się znajdujących.

Potwory też są oparte na tagach, ale tutaj to imo bardziej pasuje. Zawsze marzyłem o szybkim systemie tworzenia potworów z klocków, czy tutaj jest to dobrze opracowane?

Paweł

Użytkownik

Dołączył: 2017-10-26

Liczba postów: 48

Odp: Dungeon World

Mamy jeszcze rozdział o tym jak modyfikować grę i w jaki sposób tworzyć homebrew content. Logicznie i przydatnie napisane.

Podręcznik przeczytany. Miałem wrażenie, że bardzo chcę poprowadzić DW, ale mój organizm się z tego powoli wycofuje. Poprowadziłbym chyba coś bardziej charakterystycznego, coś z settingiem przy którym rozdziawia się mordę.

Co można ukraść z Dungeon World? Bardzo fajne opisy potworów (szczególnie ich Instynkty), system bondów, hirelingsów i podejście do designu klas postaci.

Do zobaczenia przy kolejnym poderku.

Paweł

Użytkownik

Dołączył: 2017-10-26

Liczba postów: 48

Odp: Dungeon World

Przeczytałem poradnik prowadzenia DW do końca i obejrzałem sesję prowadzoną przez autora i jestem zajarany, dlaczego?

Setting tworzony jest przy tworzeniu postaci. Im więcej mg zada pytań tym więcej charakteru będzie miał świat przygód. Jest to trochę przerażające i górnolotne, ale też ekscytujące. To w jaki sposób używa się bondów jest świetne- postacie od samego początku mają wspólne wątki. Samo tworzenie postaci to czysta przyjemność, ale też gracze na obejrzanej sesji byli przeciwieństwem Michała- odpowiadali na pytania w sposób kreatywny i dawali się wciągać.

Koebel błyskawicznie reaguje na bg i proces tworzenia pierwszej sesji w trakcie przypomina prucie swetra, ważne żeby zacząć i po paru godzinach mamy dużą szpulkę fabularnej wełny. Mi na pewno nie poszłoby tak jak Adamowi, jego płynność jest niesamowita, ale chciałbym spróbować.